GRY – część III

W dwóch ostatnich numerach „Świata Matematyki”, ukazały się bardzo obszerne artykuły poświęcone matematycznym sposobom rozpracowywania gier. Duża liczba e-maili, jakie napłynęły do naszej redakcji od Czytelników, świadczy o dużym zainteresowaniu tą tematyką. Zdziwiło mnie to do tego stopnia, że zastanawiałem się nawet, skąd się bierze to znaczne zainteresowanie tematyką z pogranicza matematyki i gier. Ponieważ, jak przed chwilą wspomniałem, „Świat Matematyki” jest czasopismem o profilu edukacyjnym, zatem rozważane na jego łamach gry nie mogą być zbyt skomplikowane, gdyż podważałoby to jego edukacyjny charakter. Co za tym idzie, zainteresowanie przedstawianą tematyką spowodowane było nie tyle tym, że przyswojoną wiedzę można wykorzystać z kimś grając, lecz zdumieniem wielu Czytelników faktem, że matematyka może być również bardzo skuteczna jako narzędzie użyte do rozpracowywania gier, gdzie przecież na przebieg konkretnej rozgrywki mają wpływ dwaj gracze, których decyzje odnośnie poszczególnych ruchów tworzących rozgrywkę są niemożliwe do przewidzenia z góry przez żadnego z nich. Nie ulega żadnej wątpliwości, że Czytelnicy „Świata Matematyki” są gorącymi miłośnikami matematyki i doskonale znają ten przedmiot i zdają sobie sprawę, że matematyka ma ogromne możliwości, ale nawet oni nie podejrzewali, że matematyka może aż tak wiele.

Świat Matematyki nr 25 (1/2013)