Problemy Apoloniusza(1)

Zanim poznamy problemy Apoloniusza, poznajmy autora tych problemów i nieco historii matematyki starożytnej. Apoloniusz z Pergi uważany jest za trzeciego z najsłynniejszych matematyków starożytności po Archimedesie i Euklidesie. Żył w latach ok. 260-190 p.n.e. i działał głównie w hellenistycznych miastach: Aleksandrii i Pergamonie. Oba te miasta słynęły z potężnych bibliotek z których czerpali swoją wiedzę licznie przybywający tu studenci i uczeni.

W starożytnej Grecji kwitła wówczas geometria i właśnie Apoloniusz był jej wielkim znawcą i propagatorem. Matematyki i astronomii Apoloniusz uczył się w Aleksandrii i tam szczególnie oczarowała go geometria, która służyła mu jako narzędzie do badania ruchu Księżyca, a także teoria epicykli, czyli toczenia się bez poślizgu jednego okręgu wewnątrz lub na zewnątrz drugiego. Jego ulubionym tematem były krzywe stożkowe. Napisał nawet traktat naukowy „Konika”, czyli „Stożkowe”. Badał również inne krzywe geometryczne i sposoby ich tworzenia. Stał się dzięki temu prekursorem geometrii analitycznej. Wprowadził też pojęcia elipsy, paraboli, hiperboli, ogniska i asymptoty.

Postawił po raz pierwszy w historii matematyki problem skonstruowania okręgu stycznego do trzech dowolnie położonych okręgów. To właśnie ten problem rozsławił jego imię i był na tyle trudny do rozwiązania, że przez wieki zajmowali się nim liczni matematycy, aż do współczesnych czasów.

Zapraszamy zatem do zmagania się z tym zagadnieniem.

>>powrót