Nowości i bestsellery PWN
MAłopolski Konkurs Prac Matematycznych
Azymut PWN





empik
KPM_01
paypal

przeszukaj serwisSZUKAJ W SERWISIE

 

Starożytny problem Syrakuz

Metoda wyczerpywania jest sposobem wyznaczania pola figur za pomocą wycinania (wyczerpywania) z ich powierzchni wielokątów lub wyznaczania objętości figur geometrycznych przez wycinanie (wyczerpywanie) graniastosłupów. To jednak nie koniec możliwości tej metody. W części „Pole odcinka paraboli” zastosujemy metodę wyczerpywania do wyznaczenia pola odcinka paraboli.

Metoda ta była popularna w starożytnej Grecji i została wyparta dopiero przez rachunek całkowy, który, tak naprawdę, powstał także dzięki metodzie wyczerpywania. Jako pierwszy tę metodę próbował zastosować Demokryt z Abdery (ok. 460 r. p.n.e. - ok. 370 r. p.n.e.) – jeden z największych filozofów starożytnej Grecji o wszechstronnych zainteresowaniach. Był nawet twórcą teorii atomistycznej świata. Metody wyczerpywania użył także do wyznaczenia pola koła, wypełniając je wielokątami. Metodę wyczerpywania rozwinął jednak Eudoksos z Knidos (ok. 408 r. p.n.e. - ok. 355 r. p.n.e.), czyniąc z niej prawdziwe narzędzie matematyczne do obliczania pól i objętości figur geometrycznych. A teraz trochę historii.

Eudoksos z Knidos to grecki astronom, geograf, matematyk i filozof. Pobierał nauki w Akademii Platońskiej, a następnie był jej wykładowcą. Wiedzę astronomiczną zdobywał u najlepszych ówczesnych astronomów, którymi byli kapłani egipscy mieszkający w Heliopolis. Jego koncepcja budowy wszechświata obowiązywała, z drobnymi poprawkami, aż do czasów Mikołaja Kopernika. Proponowany tekst nie będzie jednak dotyczył astronomii, lecz metody wyczerpywania, do poznania której wszystkich gorąco teraz zapraszamy.

>>powrót





PARTNERZY
alter edukacja
Test IQ
oferty pracy nauczyciel
Piatnik
spinor's


©2004 made and hosted by mediacom