Włoski matematyk i astronom. Autor nazwy jednej z ciekawszych i pięknych krzywych stopnia czwartego. Jej nazwę: kardioida (sercokształtna; słowo pochodzenia greckiego) użył po raz pierwszy Castillon w 1741 roku.

    Był rektorem uniwersytetu w Utrechcie. Redagował dzieła Eulera i opublikował komentarz na temat Newtona Arithmetica Universalis . Zajął się także wydaniem korespondencji Leibniza z innym słynnym ówczesnym matematykiem Johannem Bernoullim. Jako matematyk zajmował się także podziałem stożka i równaniami sześciennymi.

    Johann Castillon urodził się 15 stycznia w Castiglione w Toskanii jako Giovanni Francesco Melchiore Salvemini. Na miejsce swoich studiów matematycznych początkowo wybrał Pizę, następnie udał się do Szwajcarii. Tam zmienił swoje nazwisko na Castillon, nawiązując do miejsca swojego urodzenia. Już jako Castillon uczył się i nauczał w Lozannie a także w Bernie. W 1751 roku wyjechał do Utrechtu, by na tamtejszym uniwersytecie prowadzić wykłady z matematyki i astronomii. W 1753 roku został przyjęty do Royal Society w Londynie. W 1754 roku uzyskał doktorat, rok później profesurę, a trzy lata później został rektorem uniwersytetu w Utrechcie. W 1764 wyjechał do Berlina, gdzie prowadził badania z dziedziny astronomii w Obserwatorium Królewskim w Berlinie w 1765 roku. Zmarł tamże 11 października 1791 roku.
 
    (na podstawie biografii Castillona zamieszczonej na stronie internetowej szkockiego Uniwersytetu św. Andrzeja)
 

 
Ciekawostki


    Kardioida jest krzywą o charakterystycznym kształcie, który można opisać jako „niejasno przypominający serce”, wyglądającą jak fasola lub jabłko. Niektórzy przypuszczają, że 37. letni Castillon nazwał ją tak poetycko i trochę niefrasobliwie ponieważ swój traktat (Philosophical Transactions of the Royal Society) pisał na wiosnę.

    Kardioida ma ciekawą właściwość, opisaną dopiero w 1996 roku przez Dine Rojas i Michaela McDonalda. Rozważmy 36 punktów, ponumerowanych od 0 do 35, rozłożonych równomiernie na okręgu.